In Seattle, the Emerald City

Vanochtend veel te vroeg waker. Dat krijg je, als je ook veel te vroeg naar bed gaat. Iets van een Jetlag. We gaan eerst wat in het hotel ontbijten. Dat ziet er voor Europeanen wat vreemd uit. Bij de receptie staan 3 tafels en langs de wand een dressoir met koffie, brood, cornflakes, jam etc. Geen eieren, kaas, worst of iets anders hartigs. Dan ga je maar naar een fastfood restaurant. Dit keer viel het wel mee. We konden brood roosteren en er was heerlijke marmelade. En mini-muffins. Na het ontbijt gaan we met de metro naar Seattle, the Emerald City. Ons hotel ligt in Tukwila, ongeveer een half uurtje rijden met de metro. Diny zit naast een Amerikaan, die een praatje met haar begint. Zo blijkt, dat Trump niet overall fans heeft. Zeker niet in Seattle.

We gaan eerst naar Pioneer Square. Daar gaan we mee met de Underground Tour. Een interessant en humoristisch verhaal, hoe men in het einde van de negentiende eeuw de straat heeft opgehoogd, zodanig, dat de ingangen op de eerste verdieping werden aangebracht. Zo doende krijg je een “ondergronds” stad. Na een broodje bij Subway te hebben gegeten, lopen we langs het Waterfront Park. Daar gaan o.a. ook de ferry’s vanaf naar Bainbridge, welke we zondag nemen. Na wat gewinkeld te hebben, gaan we met de monorail naar de Space Needle. Deze naald is 170 meter hoog en geeft een schitterend uitzicht over de stad en de baai. Er liggen ook 2 cruiseschepen. Terug gekomen in het hotel maken we een kopje soep klaar en werken het dagboek bij. Wat vandaag is opgevallen, dat er erg veel hulpvaardige en vriendelijk Amerikanen zijn. Je hoeft maar even op je kaart te kijken of men schiet je al te hulp.