Naar Houston

Vandaag onze laatste reisdag, als je de laatste rit naar het vliegveld even niet mee telt.

Al met al bijna 8.000 km gereden.

Vandaag slapen we wat uit en gaan rond 10:00 uur rijden. We bezoeken eerst Bastrop, een oud Texaans stadje. Het kent meer dan 130 gebouwen in het National Register of Historic Places. Het oudste gebouw is van rond 1830.

Voor Amerikanen stokoud.

We gaan eerst naar het plaatselijke Visitors Center, anex museum. Daar zijn ze verrukt met onze komst. Ze hadden vandaag al mensen uit Wales (of dat kennissen van ons waren) en uit Italie. We krijgen advies, hoe we het beste Bastrop kunnen bezoeken (met de auto!!). En of we het museum willen bezoeken. Over het ontstaan van Texas. Maar we zijn door alle museumbezoeken bijna al experts over alles van Texas.

Eerst lopen we even door Main Street. In een winkel, waar machinaal geborduurd werd, vroegen we of er in Bastrop ook een borduurwinkel was. Ja, waarschijnlijk bij Hobby Lobby, langs highway 71.

We gaan er eens kijken. Een immense winkel met allerlei knutselspullen. En ook kerstspullen. De afdeling borduurpakketten viel wat tegen. Voornamelijk zoete christelijke tafereeltjes. A la de plaatjes uit een kinderbijbel. Maar toch slaagt Diny in het vinden van een pakketje naar haar zin. Een te borduren kerststal (twee hobby’s verenigd).

Dan even een stukje doorrijden (2:20 uur) en we zijn in Houston. Vernoemd naar Sam Houston. De eerste president van de republiek Texas.

Bij Houston is het druk; bere druk. Alle snelwegen zijn 4, 5 of 6 baans en de uitritten zijn vaak genummerd met 459A en 459B en 459C. Dus tijdens de afrit moet je nog keuzes maken. En dan is er nog een verwarrende tolstrook. Die slaat soms hele kruispunten over omdat hij via palen op een hoger niveau is aangelegd. We mijden deze tolstroken. Niet vanwege de kosten (soms $ 0,80 ) maar we zijn benauwd, dat we de juiste afslagen anders missen.

Uiteindelijk zijn we bij ons hotel waar we 3 nachten slapen. We hebben een kamer (waarin gerookt mag worden) op de begane grond, met kingsize bed en koelkast. Geen zwembad, maar het hotel naast ons heeft er wel een en daar kun je zo in. Misschien morgen. Vanwege het lange zitten in de auto, besluiten we om naar Denny’s te lopen. 1 km verderop. Het is een wat vreemde buurt. Dichtbij is er een vliegveld voor binnenlandse vluchten, maar we passeren ook een adult studio (die gesloten is) en een topless cabaret. Wat moet je je daar nu bij voorstellen??

Weetje, dat Texas nog steeds een republiek is en zelf kan bepalen of ze bij de USA aangesloten willen blijven of dat ze weer op zichzelf verder willen gaan. Een dame in een winkel vertelde ons dat met grote trots. Don’t mess with Texas.