Een luie zondag in Fort Worth.

Gisteren was het al met al wel laat geworden. Na de rodeo naar huis rijden, blog bijwerken, even wat drinken. Dus mochten wij van onszelf vanochtend eens uitslapen. Dan maar geen ontbijt van het hotel en een kerkdienst in Fort Worth.

We nemen een brunch bij Denny’s. De hele parkeerplaats staat vol. Het is enorm druk daar. We moeten even wachten tot er plaats is. Ik geef mijn naam op: Jut. De man achter de balie kijk moeilijk en vraagt: ”First name?”

Ik antwoord: Klaas. Hij schrijft op: clash.

Maar het werkt toch. We stellen ons ontbijt samen (je mag voor een bepaalde prijs vier items kiezen) en genieten van de verse koffie, die dit keer wat sterker is als normaal.

Na het ontbijt op naar het National Cowgirl Museum. Een groot gebouw wat de rol van de vrouw in het wilde westen verteld. Maar vooral die van Annie Oakley. De scherpschutster bij Buffalo Bill’s Wild West Show.

Er staat een foto booth, waar we gelijk gebruik van maken. Ook kun je op een bronco paard zitten en gefilmd worden. Diny is een waar natuurtalent. Zie filmpje!

Na het museum weer naar buiten. Pats, 35 graden. We drinken eerst wat in het museum café en gaan dan naar het Amos Carter Museum of American Art. Diny heeft niet zoveel zin en blijft in de schaduw over de skyline van Fort Worth uitkijken. Klaas gaat mee met een rondleiding. Behalve hem is er een Amerikaans stel, dus het is een knus clubje. De man blijkt ooit bij de Nyenrode Business Universiteit gestudeerd te hebben.

What a small world.

De rondleiding is goed en de kunst prachtig. Ook hier weer veel van Georgia O’Keeffe. Maar ook wel landschappen en vooral cowboys & indians tafereeltjes. Het blijft wat platte kunst.

Rond 15:00 uur gaan we weer naar het hotel. Lekker luieren en zwemmen. Filmpje.

Weetje, dat men in de USA ontzettend bang is om aangeklaagd te worden. Bij het zwembadje van ons hotel staan wel geteld 10 borden om ons te waarschuwen. En we wilden zo graag “horseplay” gaan doen. O ja, er is ook nog een telefoon als het toch mis mocht gaan.