Naar Durango

Vandaag verheugen wij ons op een “hot breakfast”. Niet wetend, wat dat nu precies inhoudt.

Wij denken aan gebakken eieren. Amerikanen denken aan pasteitjes met ragout. Brrr.

Dan maar lekker boterhammen roosteren en een gekookt ei erop.

Tijdens het ontbijt raken we aan de praat met een ouder Amerikaans stel. Ze wonen in een dorpje boven Fort Worth Texas

Zij is met haar 15de uit Zweden gekomen, hij is volbloed Amerikaan. Bijna 60 jaar getrouwd.

Na het ontbijt gaan we richting Durango.

Onderweg slaan we even af naar het Bandelier National Park. We parkeren onze auto en gaan met de gratis shuttle-bus naar het park.

Het park bestaat uit een steile vulkaanrotswand waar oudere pueblo-volkeren rotswoningen hebben gemaakt.

Het weer hangt tussen druilerig en regen in. En het is maar 13-15 graden.

Dus we blijven niet erg lang. De chauffeur van de retour shuttle-bus was een kletskous. Hij tipte ons voor een naburig restaurant. Of daar familie werkt, weet ik niet. Heb ik ook niet gevraagd.

Maar de gevraagde cappuccino’s waren voortreffelijk. Veel beter dan die senior-koffie van de Mac.

Een weetje is, dat in de buurt van het Bandelier National Park het plaatsje Los Alamos ligt.

Nu heeft dit bekendheid ,want hier werd in WW2 het Manhattan project uitgevoerd; de ontwikkeling van de atoombom. Zeer geheim dus.

We rijden nu New Mexico uit en komen in Colorado. Dezelfde tijdszone. Ook 8 uur met Nederland.

Onderweg passeren we nog de Ghost Ranch. Hier heeft Georgia O’Keeffe (die van gisteren) gewoond en gewerkt.

Vooral de berggezichten met gele en rode tinten herken je nu op haar schilderijen.

We stoppen voor de lunch in Chama. Niet toevallig, want daar is het de eindhalte van de Cumbres & Toltec scenic railroad, die uit Antonito Colorado komt. Even op het station gekeken, T-shirt gekocht en verder.

In Colorado wordt het landschap geheel anders. Er zijn meer bergen en bomen. En ook zijn er vele groene graslanden. En er is ook sporadisch regen. We maken vandaag een lange dag, dus slaan het Chimney Rock State Park maar over. Ook omdat je 555 treden omhoog moet klimmen om op de top te komen.

In Durango in het hotel ingecheckt Hier blijven we twee nachten. Diny doet haar wasje, kan het lekker drogen.

Vanavond heerlijk bij Denny’s gegeten. Dat is een soort restaurantketen a la de beertjes. Je krijgt borden en bestek. En dat is in een land van hamburgers best wel een bijzonderheid.

Morgen op tijd op, want we gaan met de Durango & Silverton narrow gauge Railroad. Kaartjes had Klaas al in Nederland gekocht.

Weetje: Hier in de USA wordt er volop gevlagd. Maar de grootste vlaggen zie je bij autodealers. Ik heb het opgezocht, ze zijn 50x80 ft. Groot.  Ongeveer de grootte van een basketbalveld.