Dierendag

Zondag 17 Januari

Eerst een antwoord op de vraag van Jeanet: het is hier 4,5 uur later. Dus terwijl ik dit schrijf is het hier bijna 20:30 en in Nederland 16:00 uur.

OK, nu onze belevenissen.

Vandaag vroeg op; 5:30 uur. Brrrrr. En het was ook nog erg koud. Het is leuk de zon onder te zien gaan (rum & cola), maar minder leuk om hem op te zien komen.

Vandaag moeten we circa 300 km rijden. In Nederland is dat iets van 3 uur. In India ben je spekkoper met 40 km per uur.

Vandaag vertrekken we uit Bikaner (530.000 inwoners, zoiets als Rotterdam dus) naar Jodhpur (850.000 inwoners), waar we een nacht blijven.

Vandaag staat in het teken van dieren. Onderweg zien we gazelles en antilopen. Ook hebben wij de eerste paarden gezien. Maar nog geen katten.

 Eerst bezoeken we de Rattentempel.  Echt waar, de Indiërs hebben een tempel vol met ratten. Ik had het al gehoord van Hans en Klara, maar nu hebben we het zelf gezien. Gelukkig waren het er niet erg veel, maar gewoonlijk krioelt de vloer er vol mee. En daar liepen we tussen door. Gelukkig waren het niet van die grote. Maar je moet wel je schoenen uit respect uit doen. Als compensatie krijg je kleine katoenen slofjes. Je voelt elk dingetje wat op de grond licht.

Verder naar een runderenziekenhuis. Speciaal voor koeien die zijn zoals iedereen wel weet heilig in India Koeien met afwijkingen, kanker, een poot eraf. Heel veel dierlijke ellende. Maar men verzorgt de dieren uitstekend. Er zijn röntgen-toestellen en operatiekamers. Ook is er plaats voor andere dieren zoals nu o.a. een pelikaan, konijnen en ook een aap,  Men heeft 38 ambulances en werkt in een straal van 300  km.

De kliniek kost € 4000,- per dag en wordt voornamelijk gesteund door de lokale agrariërs.

Onderweg weer een Pinkel-stop. Waar ze vandaan komen weet je niet maar er staan ineens 20 kinderen rondom de bus. Zwaaien en lachen. Ze gaan helemaal tekeer wanneer de bijrijder wat uitdeelt. Een van de passagiers had pennen meegenomen en deelde die ook uit. Dit leidde bijna tot vechtpartijtjes. De gids vertelde, dat wanneer wij wat willen geven, om dat via hem of de bijrijder te doen. Die laat ze in een rij opstellen en voorkomt zo ruzie tussen de kinderen en/of ruzie met hun ouders.

Na de lunch (vieze tomatensoep) in Mandor door naar Jodhpur.

Daar bezoeken we eerst het gedenkmemorial van de familie van de lokale Maharadja. Een heel mooi gebouw in een schitterend complex.

Toen door naar de laatste bezienswaardigheid: het Mehrangarh Fort. Dit staat op de Unesco lijst.

Het is een fort op een 125 hoge klif. Werkelijk heel groots en schitterend. We lopen door diverse zalen; trapje op en trapje af. Dit is geen all-inclusive beachvakantie. Het is zwaar werken.

Maar het is de moeite waard. Zo rond zonsondergang (geen rum & cola, want de mensen wilden snel naar het hotel) vertrekken we naar het hotel. Alle hotels tot nu toe zijn uitstekend. Een groot tweepersoonsbed, een waterkoker en koelkast. Prima dus.

We eten weer via een buffet. Het wordt een beetje eentonig; er is alleen kip. En tofu. Gebakken groenten en rijst en spaghetti. En als toetje mierzoete ballen a la baklava.

Na het eten de blog bijwerken en lekker douchen.

Tot morgen