Naar Tinghir

Zaterdag 17 november 2018

Vannacht aan het spoken geweest. Diarree is een lastig ding. Maar gelukkig gaat het wel ietsje beter.

In de ochtend komen onze kameelgangers terug. Ik noem ze maar kameelgangers, omdat ze gisteren met kamelen de woestijn in zijn gegaan en daar hebben overnacht. Om zeven uur werden ze gewekt om naar zonsopgang te kijken. De kameelgangers kunnen eerst ontbijten en douches. Dat geeft Klaas nog wat gelegenheid om foto’s te maken. Om 10 uur vertrekken we.

Het is een eentonige rit aan deze kant van de Hoge Atlas. Veel dorre vlaktes met heel veel stenen. Soms kom je door een armoedig dorpje. Waar de mensen van moeten leven snap ik niet.

Onderweg stoppen we bij bronnen. Het blijkt, dat er tientallen natuurlijke ondergrondse riviertjes parallel door dat gebied lopen. En boven die riviertjes heeft men in het verleden bronnen gemaakt. Wel zeker honderd. Klaas gaat mee met een groepje die dit ondergrondse riviertje gaat bezoeken. Sinds de 14de eeuw schijnt er al geen water meer door gegaan te zijn, dus loop je lekker te stoffen in het donker. Marocco by night.

Na deze break gaan we verder. Totdat we bij een rivier komen, die de weg over gaat. Of men nu stroomopwaarts de kraan hebben opengezet weet ik niet, maar alleen vrachtauto’s en hoge 4x4-drives kunnen er door. Hoera, file.

Na een uurtje is het wat minder woest geworden en wagen wij de oversteek. Met succes.

Na de lunch is het nog een uurtje rijden naar Tinghir, waar we twee nachten blijven. Morgen is er weer een “vrije”-dag. Maar om 9:00 uur moet je bij de receptie zijn voor de wandeling naar de Todrakloof. Maar dat lezen jullie morgen wel. Er is internet bij de receptie, maar niet al te snel.