Naar Ksar of Ait-Ben-Haddou

Maandag 19 november 2018

 Vandaag gaan we verder Westwaarts. We checken onze medereizigers op ziekte en dergelijke. Nu is de jonge Belg aan de beurt om een slechte dag te hebben. Ik heb nog nooit zoveel mensen meegemaakt, die tijdens de vakantie wel het een of ander hebben opgelopen.

Maar enfin en amai.

Eerst bezoeken we de “vingers van de apen”. Dat is een opmerkelijke rotsformatie. Soms is de weg ernaar toe mooier dan het doel. Nu ook.

De weg slingert door de bergen en geeft adembenebende gezichten. De “vingers” vielen wat tegen.

Na de fotostop gaan we retour en bezoeken we Kasbah Amerhidil. We lopen en klauteren door deze (onbewoonde , maar gerestaureerde) Kasbah.

Toch heel indrukwekkend wat men van leem en takken in de zeventiende eeuw wisten te maken. Hele paleizen c.q. kastelen.

We rijden steeds onderlangs de Hoge Atlas. Het gebied is prachtig. Veel palmen met op de achtergrond de besneeuwde toppen. Sommige bergen zijn hoger dan 4000 meter. Op andere plaatsen zijn de bergen mooi rood/groen gestreept.

In Quarzazate  wordt het drukker. Hier heeft de koning zijn buitenverblijf aan het meer incl privé golfbaan. Er is ook een vliegveld in de buurt, dus dat komt mooi uit. Ook is hier de Marokkaanse filmindustrie gevestigd. Enkele van de producties kennen we: Gladiator, Passion of Christ, The mummy, Lawrence of Arabia.

We overnachten in de bekende Ksar of Ait-Ben-Haddou. Een Islamitische/Joodse nederzetting. Sommige van ons klimmen de berg op. Maar wij hebben de puf hier niet meer voor. We zitten op 1300 meter hoogte en Klaas heeft met zijn verkoudheid last van de ijlere lucht.